65 jarig huwelijksfeest echtpaar Siegersma-van Eijck Nijehaske 1934

Leeuwarder Courant ca. 15-5-1934

65 Jaar getrouwd:
Op woensdag 16 Mei a.s. zullen Reinder Siegersma en Janke van Eijck, aan de grintweg te Nijehaske, het zeldzame feit mogen herdenken, dat ze 65 jaar lang 's levens lief en leed hebben gedeeld. Ze waren nog niet oud, toen ze op 16 mei 1869 in het huwelijk traden, want Siegersma is 8 april 1847 en zijn vrouw 24 december 1846 geboren. Beide waren ze dus 22 jaar.
Nu is het zovele jaren later en ruwe stormen zijn over hun hoofden gevaren. Heel wat vreugde verkeerde in rouw: er waren zorgen en moeiten en groot leed - maar toch, nu is daar in hunne harten nog dankbaarheid voor wat hun bleef en voor wat ze als bezit hebben veroverd. Hun kracht en sterkte putten ze uit Hooger Bron. Beppe is nog de beste van de beide oudjes; pake is erg hardhorend, daardoor weinig spraakzaam en in zijn levensavond moet hij wel zeer pijnlijk ondervinden, dat de ouderdom met gebreken komt.
Hun geest is nog helder gelukkig, pake spit zelf zijn tuin nog om en teelt z'n groenten.
En beppe: ze kan haar mondje best roeren, 't gehoor is goed, maar het gezicht wordt minder.
Ze vertelde graag uit haar leven.
-Fen myn achtste jier ha 'k oerfallen hewn: dermei bin ik wol yn de feart rekke en wol ût it spoar fallen".
Dan gaat de gerimpelde vinger naar boven, uit haar oogen straalt een blijmoedig geloofsvertrouwen en ze vervolgt: - "Mar is Ien, dy't my altyd biwarre hat, der ljeau ik fest oan".
Het echtpaar heeft negen kinderen gehad. Zes jongens en drie meisjes. Toen ze 25 jaar gehuwd waren, waren helaas de zes zoons reeds overleden. Later stierf op 34-jarigen leeftijd in Duitschland nog een dochter.
Twee dochters zijn dus nog van hun negen kinderen gebleven. Een van hen woont met haar gezin onder hetzelfde dak. en de ander dicht in de buurt. Het ontbreekt de ouders dus niet aan goede zorgen.
Veertig jaar van hun huwelijk heeft Siegersma in het baggerwerk gezeten. Dus meestal van huis. De verdiensten waren in den beginne hoogstens 9 gulden per week en daar moest hij van leven en thuis zijn gezin onderhouden. Het kwam dus wel krap om. Om de maand ongeveer kwam hij thuis. Zijn vrouw moest dus in hoofdzaak voor de opvoeding hunner kinderen zorgen.
48 jaar geleden kwamen ze in het thans nog bewoonde huis. 't was toen "ûtsloerd"en toen ze het later kochten, was er veel op te knappen. Ze kregen een paar beestjes en beppe moest toen ook voor het vee en het land zorgen. jaren heeft ze dat bestuurd: zelf pakte ze flink aan en de kinderen hielpen mee en in de hooiing eens een arbeider. het gebeurde wel als haar man na vier weken -"Faker, dat koe de kosten net hoede"- weer eens thuis kwam, dat het hooi al in het schuurtje zat.
'n Twintig jaar geleden kwam Siegersma voorgoed thuis. Voor hem en voor z'n vrouw was het beter. Beiden kregen het gemakkelijker en ze waren dagelijks in elkanders nabijheid.
Onderwijl haar dochter, de wed. Hartkamp haar een "boppest" aantrok en de flodder opzette, vertelde beppe deze verschillende bijzonderheden. Opgewekt en dankbaar kwam ze tot de conclusie : "hwet wei ha, is fen ûs eigen, wy ha in broechje en bin fen gjin ien ôfhinkelik".
Met een fijn gevoel voor humor ziet ze de dingen en haar opgewekte natuur doet haar over veel zwarigheden heenstappen. Den jubilarissen zij nog een zonnige levensavond toegewenscht.

afbeelding 13: 65 jarig huwelijksfeest echtpaar Siegersma-van Eijck Nijehaske 1934